Dit voor de Renaissance wezenlijke principe verwijst naar de opvatting dat macrokosmos (de wereld) en microkosmos (de mens) en daarnaast ook geest en materie met elkaar in evenwicht moeten zijn. Om dat tot uitdrukking te brengen zouden de cirkel (het geestelijke) en het vierkant (het materiële) dezelfde omtrek (of oppervlakte) moeten hebben.