Er zijn veel verschillende definities van organizational commitment vast te stellen in de literatuur. Allen en Meyer (1990) omschrijven organizational commitment als ‘een psychologische staat die een medewerker aan de organisatie verbindt’. Traditioneel werd binnen de vele definities een onderscheid gemaakt tussen ‘behavioral commitment’ en ‘attitudinal commitment’. De eerste vorm kijkt hoe een medewerker op basis van zijn gedrag een mate van betrokkenheid ontwikkelt. De tweede vorm stelt dat de mate waarin een medewerker betrokken is, net leidt tot bepaalde gedragingen.

Allen en Meyer waren één van de eersten die toch een zekere samenhang zagen tussen de verschillende definities. Zij beargumenteren dat organizational commitment een multidimensionaal concept is dat uit meerdere componenten bestaat. Vanuit deze redenering ontwikkelden ze het driecomponentenmodel van organizational commitment. Het model diende zichzelf, en andere onderzoekers, de mogelijkheid geven om in de toekomst verder diepgaand onderzoek te kunnen verrichten. In het model worden drie componenten onderscheiden, namelijk het continue, normatieve en affectieve component. Onderstaand wordt dit beknopt uiteengezet.

Continuance commitment

Continue betrokkenheid verwijst naar het betrokken zijn met de organisatie, omdat de kosten die gepaard gaan met het verlaten van de organisatie te hoog zijn of er geen beter alternatief beschikbaar is. Medewerkers blijven bij de organisatie, omdat ze niet anders kunnen. Continuance commitment is gebaseerd op de side bet-theorie van Becker die stelt dat medewerkers bewust of onbewust ‘side bets’ aangaan. Side bets zijn bepaalde ‘investeringen’ die de medewerker in het verleden heeft gedaan, zoals tijd, inspanningen of geld die verloren gaan wanneer hij de organisatie verlaat.

Normative commitment

De normatieve component heeft betrekking op de betrokkenheid tot de organisatie, omdat men zich verplicht voelt om te blijven. Vaak vloeit die verplichting voort uit het feit dat de medewerker het gevoel heeft dat zijn werkgever in hem geïnvesteerd heeft en hij op zijn beurt de organisatie niet kan verlaten.

Affective commitment

Affectieve betrokkenheid is het meest besproken en onderzochte component. Deze verwijst naar de perceptie die medewerkers zelf hebben over hun identificatie met, en betrokkenheid tot de organisatie waarin ze tewerkgesteld zijn. Een medewerker die een hoge mate van affectieve betrokkenheid ervaart, voelt zich verbonden met de doelen en beweegredenen van de organisatie en wil er een onderdeel van blijven, omdat ze overeenstemmen met zijn of haar doelstellingen en warden.

LITERATUUR

Allen, N.J. & Meyer, J.P. (1996). Affective, Continuance, and Normative Commitment to the Organization: An Examination of Construct Validity. Journal of Vocational Behavior, 49(3), 252-276.